Robert Van Impe, alias Average Rob, is een menselijke Formule 1-bolide. Met een rotvaart zoeft hij van de ene verwonderlijke verwezenlijking naar de andere. Een greep uit zijn prille dertiger jaren: een eigen pilsmerk, de titel van Ironman, vader worden, een Main Stage-show op Tomorrowland, een hitsingle, een Gouden K van Ketnet, een viraal optreden op de MIA’s en ook nog eens tot ‘snor van het jaar’ gebombardeerd worden.

En dan moet het zotste nog komen. Zondag staan Average Rob en zijn broer Arno the Kid aan de start van de Marathon des Sables. De alleskunners van de Druivenstreek krijgen zeven dagen om 250 kilometer af te leggen in woestijngebied, bij temperaturen tot 50 graden: niet bepaald het soort ‘zonnebaden in de zandbak’ waarmee u en ik vertrouwd zijn.

Average Rob kondigde de uitdaging een half jaar geleden aan op zijn YouTube-kanaal. De doorsneedeelnemer bereidt zich jarenlang voor op ‘de zwaarste voettocht ter wereld’, de gebroeders Van Impe willen de klus klaren met een voorbereiding van amper zes maanden. Dat is al aan de korte kant, en daar komt ook nog eens bij dat ze allebei te maken hadden met blessurelast.

ROBERT VAN IMPE «Arno heeft tijdens het eerste trainingskamp de pees onder zijn knie gekwetst, ik heb een stressfractuur in mijn onderrug opgelopen. Ik kan daar op zich mee lopen en wandelen, alleen weet ik niet hoelang ik het volhoud. Ik heb nooit langer dan 30 kilometer in zand getraind. (onwennig lachje) Ik weet niet wat het zal geven als mijn rug plots aan 250 kilometer in de woestijn wordt blootgesteld.

»Ik heb op geen enkel moment voluit dúrven trainen, uit angst dat mijn blessure zou verergeren. Hierdoor heb ik vooral op core en hittetrainingen gefocust. De hitte wordt de grootste uitdaging. Zodra ik ter voorbereiding op de hoge temperaturen een saunacabine betrad, was mijn hartslag in rust al 120. Die steeg na verloop van tijd tot 160 à 170, wat overeenkomt met een zware inspanning.

»Ik heb geprobeerd om mijn lichaam tegen die extreme temperaturen in Zuid-Marokko te wapenen. Na een paar weken sauna’s doen en trainen met dikkere lagen merkte ik wel al een groot verschil. Mijn lichaam heeft al wat aan de hitte kunnen wennen. We zien wel hoe de tocht verloopt. Ik geloof in elk geval in onze slaagkansen.»

Waarom heb je de uitdaging niet met een jaartje uitgesteld? Dan stond je straks wél goed voorbereid aan de start.

VAN IMPE «Uitstellen was nooit aan de orde. Er is natuurlijk een stemmetje in mijn hoofd dat mij soms uit balans probeerde te brengen. ‘Zou je het wel doen? Is dat wel verantwoord?’ Maar ik ken mijn lichaam intussen, en ik weet dat ik ook met een mindere voorbereiding de finish kan halen. Ik schat ook de slaagkansen van mijn broer hoog in.

»Ik ga mij niet vastpinnen op een streeftijd. Het doel blijft uitlopen en daarmee aantonen dat je je dromen in het leven niet hoeft te begrenzen. Een mens is tot meer in staat dan hij zelf denkt. Dat hebben Arno en ik eerder al bewezen tijdens de Ironman van Klagenfurt (in juni 2023, red.). We zijn van nature geen duursporters. Iedereen verklaarde ons dan ook voor gek – zeker Arno gaven ze geen schijn van kans – maar we hebben het toch maar mooi geflikt.

»In tegenstelling tot een eendagswedstrijd zoals een Ironman ben je bij de Marathon des Sables afhankelijk van meerdere factoren. Je kunt geblesseerd of gedehydrateerd geraken, maar ook een zonnesteek oplopen of je voeding slecht verteren. Er zijn al deelnemers afgehaakt door een snijdende pijn in de schouders van de rugzak waarmee je het traject aflegt. Alles moet meezitten.»

‘Ik doe zoveel random shit, en op de een of andere manier slaag ik erin om in alles wat ik doe een beetje succesvol te zijn.’Joris Casaer

Hoe sta je er mentaal voor?

VAN IMPE «Arno en ik zijn fiere mensen. Wij kunnen onszelf tot uitersten drijven. Vanboven zit het dus goed. Ze zeggen dat je de Marathon des Sables voor 80 procent op doorzettingsvermogen uitloopt. Het grootste deel van de 250 kilometer wandel je. Je loopt alleen wanneer de ondergrond het toelaat. Het is vooral kwestie van je mentaal een weg door de ellende te banen.»

Waarom doe je dit jezelf eigenlijk aan?

VAN IMPE «Als ik interne tegenkanting voel, triggert mij dat om een uitdaging aan te gaan. Tijdens mijn voorbereidingen op de Ironman was ik eigenlijk al aan het volgende bezig. Ik moest toen aan de ‘Tomtesteron’-aflevering denken waarin Tom Waes de Marathon des Sables liep. We zijn vijftien jaar later. De technologie staat verder, onze kennis over voeding is verbeterd, de loopschoen is geëvolueerd... En als Tom Waes dat kan, dan ik ook. (lacht)

»Tom Waes is de verpersoonlijking van een gemiddelde Vlaming die ongelooflijke uitdagingen tot een goed einde heeft gebracht. Eigenlijk is hij de Average Rob avant la lettre. Hij heeft zonder een bepaalde sportieve achtergrond of expertise bewezen dat een normale mens zoals jij en ik abnormale dingen kunnen verwezenlijken. Dat heeft mij geïnspireerd om mij in te schrijven voor de Marathon des Sables.»

Is ‘Tomtesteron’ de blauwdruk van jouw YouTube-kanaal, waarbij je je op allerhande disciplines toelegt?

VAN IMPE «Nee. Ik heb de vergelijking pas recent gemaakt. Tom Waes heeft met ‘Tomtesteron’ veel zottere shit gedaan dan ik ooit zal doen. El Capitan beklimmen? Ik ben niet gek, hè! Het Kanaal al zwemmend oversteken? Fuck dat! (grinnikt) Ik denk er nog niet aan om zulke toeren uit te halen. Mijn vriendin zou het ook nooit toelaten.»

‘Tegen wie beweert dat iets mij niet zal lukken, zeg ik: pak een pint, zet u neer en watch me.’Joris Casaer

Hoe heeft je vriendin gereageerd toen je je deelname aan de Marathon des Sables aankondigde?

VAN IMPE «Het was al een paar keer ter sprake gekomen, dus het kwam niet als een volslagen verrassing. Ze heeft mij daar altijd in gesteund, al moet ik toegeven dat zowel zij als ik nu pas beseffen welke risico’s erbij komen kijken. Er zijn tijdens de tocht al mensen gestorven, hè. Het risico lopen dat je lichaam het plots begeeft, is een akelige gedachte.

»De laatste tijd uit Lien – begrijpelijk – toch iets sneller haar bezorgdheid. ‘Ik wil niet dat je je leven riskeert voor een YouTube-documentaire’, zegt ze dan. ‘Ik wil dat je weet wanneer je moet stoppen.’ Ik begrijp haar wel. Ik ga graag los over mijn grenzen; ik zou kunnen doorgaan tot ik er letterlijk bij neerval. Ik heb Lien moeten beloven dat ik mijn fierheid op tijd aan de kant zal zetten, zodat ik straks gezond thuiskom.»

‘Arno en ik komen misschien over als youtubers die niet weten waarmee ze bezig zijn, maar wij worden ondersteund door mensen met kennis van zaken,’ sust Van Impe. Net zoals bij de Ironman in 2023 lieten Average Rob en Arno the Kid zich omringen door triatleet Frederik Van Lierde. Ook ultraloper Karel Sabbe is een veelgebruikt klankbord, en de onderzoekers van Bakala Academy, verbonden aan KU Leuven, stoomden het duo klaar voor de helletocht.

»Ik weet exact hoeveel zout en hoeveel vocht ik verlies wanneer ik zweet. Ik weet tot op de centiliter hoeveel water ik per uur moet drinken, ik weet wat en wanneer ik moet eten, hoe ik mijn lichaam moet verzorgen voor en na een etappe… Ik weet dus heel goed waaraan ik begin.»

Het grootste verschil tussen zijn nakende uitdaging en de vorige, is de komst van zijn zoontje Theo, al 13 maanden een vredig dobberende boei in de zee van Van Impes chaotische brein. ‘De dag van de Ironman wist Lien dat ze zwanger was van Theo. Ze wilde het mij vertellen, maar de aanloop naar de wedstrijd was zo druk dat ze geen geschikt moment vond om het mij te vertellen. Ze heeft het nieuws de dag na de race aangekondigd. Ik was in de wolken.’

Telkens wanneer het vierletterwoord in kwestie valt, lichten Average Robs ogen op, als lampen die door de mist snijden.

‘Uitersten opzoeken en het risico lopen dat mijn zoon Theo zonder vader door het leven moet? Dat doe ik niet meer.’Joris Casaer

Hoe bevalt het vaderschap je?

VAN IMPE «Een kind in huis hebben is echt een zaligheid. Ik vind het ongelooflijk hoeveel liefde je voor zo’n kind kunt voelen. Insane. Wanneer ouders voorheen de loftrompet staken over het ouderschap, begreep ik dat niet. ‘Ik zou alles geven voor mijn kind’: ik vond dat een overdreven stelling, maar nu ik zelf vader ben, begrijp ik exact wat men al die tijd bedoelde.

»Lien en ik grappen soms: ‘Stel dat het huis in brand staat, wie red je? Theo of mij? In het begin antwoordde ik nog diplomatisch ‘jou’, maar uiteraard zou ik Theo als eerste redden. (lacht) Het is moeilijk om mijn gevoel voor hem in woorden te uiten.»

Ik zal een poging doen: het summum van verliefdheid ervaar je bij je eigen kind.

VAN IMPE «Exact. Da’s een heerlijk gevoel, hè? Sinds Theo er is, is elke dag een mooie dag. Dat klinkt melig, maar zo ervaar ik het wel. Wat gaat er boven je dag starten met de blik van een dolenthousiast kind dat staat te popelen om zich in je armen te nestelen?»

Stap je anders in een uitdaging als de Marathon des Sables nu er thuis een gezin op je wacht?

VAN IMPE «Wat ik daarnet vertelde – ik zal de strijd tijdig staken wanneer ik voel dat ik over mijn limieten ga – is zeker ook het gevolg van het vaderschap. Uitersten opzoeken en het risico lopen dat Theo zonder vader door het leven moet? Dat doe ik niet meer. Ik manoeuvreer mij heel wat voorzichtiger door het leven dan vroeger.

»Ik schiet ook sneller in paniek. Wanneer ik een drukkend gevoel rond mijn borstkas waarneem, vrees ik meteen het ergste. Na dit interview rijd ik door naar de dokter om mijn hart nog een laatste keer te laten checken. Ik wil zeker zijn dat er in de tussentijd geen probleempje aan de oppervlakte is gekomen.»

Is de angst voor de dood een ongevraagd cadeau dat je bij het vaderschap hebt gekregen?

VAN IMPE «Vroeger nam ik vrede met het idee dat het elk moment gedaan kon zijn. Ik kon al eens op de rand van een afgrond staan en denken: ‘Je hebt niet veel nodig om te sterven.’ Nu Theo er is, heb ik een panische angst voor de dood. Ik wil mijn kind zien opgroeien, ik wil hem alles kunnen geven dat ik heb. Ik wil sterven van de ouderdom, en niet omdat ik een keer te veel de grens heb opgezocht.»

Is het correct om te stellen dat je aan naïviteit hebt ingeboet? Je stond extreem onbevangen in het leven.

VAN IMPE «Je hebt zeker een punt. Ik heb in het verleden stoten uitgehaald voor YouTube-video’s die ik op dit punt in mijn leven nooit zou herhalen. Ik ben nog nooit zo bang geweest als toen ik skeleton heb beoefend, een sleesport waarbij je op je buik en met het hoofd vooruit naar beneden glijdt. Een achterwaartse salto maken vanaf een jetski: net zo fucked-up. Lien is al een paar keer oprecht kwaad geweest na mijn fratsen, en terecht natuurlijk. ‘Rob, ik ben fier op jou’, zegt ze dan, ‘maar het is het niet waard als dit betekent dat je zomaar in een rolstoel kunt belanden.’ Ik laat mij niet langer door dommigheid leiden, wat vroeger soms het geval was.»

‘Voor ik naar bed ga, laat ik mijn toestel in de badkamer achter. Die smartphone beheerst echt mijn hele leven.’Joris Casaer

Wat is er nog veranderd sinds het vaderschap?

VAN IMPE «Het vaderschap heeft mijn prioriteiten scherp gesteld. Vroeger stond álles in het teken van mijn carrière, nu weeg ik elke kans af. ‘Als ik deze opdracht toezeg, welke impact heeft dat dan op mijn gezinsleven?’ Tot een jaar geleden had ik de neiging om tot in de laatste uurtjes door te werken, terwijl ik nu – als mijn agenda het toelaat, tenminste – altijd om 17 uur thuis wil zijn. Van 17 tot 19 uur: die tijd is voorbehouden voor het gezin. Het liefst van al ben ik bij Theo en Lien.»

Wat is Rob zonder Lien?

VAN IMPE «Een ongeleid projectiel. En dat meen ik echt. Zonder Lien zou ik nooit staan waar ik vandaag sta. Zij is mijn anker. Niemand op aarde kan tippen aan Lien. Ze is een totaalpakket: lief, grappig, chill, de beste mama... Het contrast tussen toegejuicht worden door een massa en thuiskomen bij Lien en Theo is echt enorm. (lacht) Lien houdt mij met mijn voetjes op de grond. Ze is fier op mij maar tegelijk niet snel onder de indruk van mijn prestaties.»

Een vlieg aan de muur in het leven van Average Rob moet zich de ogen uitkijken. Als kind nuttigde Rob Van Impe al eens graag het all-you-can-eatbuffet van het plaatselijke wokrestaurant. Ook op professioneel vlak is er een gezonde gulzigaard verloren gegaan aan de duivel-doet-al uit Overijse.

Van Impe bracht al verschillende soorten Tout Bien-pils op de markt, verkoopt merchandise aan de lopende band, is een veelgevraagde keynotespreker, beoefent in zijn vrije tijd gekke sporten voor zijn YouTube-kanaal en zweept tot in de vroege uurtjes dronken massa’s op als mc, aan de zijde van dj Omdat Het Kan.

Met die laatste bracht hij het supporterslied ‘On met la patate’ uit – een anthem à la façon belge met knipogen naar hardstyle en trance. Het duo greep net naast Zomerhit- en MIA-winst, maar werd wel bekroond door de Ketnetters met een Gouden K voor Song van het Jaar.

Daags na jullie winst op het Gala van de Gouden K’s zag ik kleuters op een speelplaats jullie act op de awardshow naspelen.

VAN IMPE «Gek hè? Jasper (Donkers, bekend als Omdat Het Kan, red.) en ik zijn overdonderd geweest door het succes van ‘On met la patate’. We mikten initieel op een doelgroep van 16- tot 35-jarigen – festivalgangers en de gekkies op het dorpsfeest – maar het is eigenlijk bij kleine kinderen een hit geworden. (lacht hard)

»Van het anthem van schoolfeesten tot het liedje dat de jongsten tijdens een autovakantie op de achterbank willen horen: door het enorme enthousiasme van de kinderen is de vonk ook op een ouder publiek overgeslagen.

»Het gekke is dat de videoclip gemaakt is in de veronderstelling dat kinderen die nooit te zien zouden krijgen. (lachje) Op een bepaald moment zit ik de camera te dryhumpen. Het is een paar keer gebeurd dat ik een filmpje van ouders doorgestuurd kreeg. ‘Kijk, onze George is fan van jullie’, om vervolgens een beeld te zien van een dryhumpende peuter in een pamper. (grijnst) Om maar te zeggen: het is een beetje uit de hand gelopen.»

‘Toen door het succes van de Turbo Cross VRT MAX crashte, wist ik: wat wij onlinemensjes doen, kan echt impactvol zijn.’Joris Casaer

De tussentijdse balans van ‘On met la patate’: door tienduizenden meegekeeld op Tomorrowland, live gebracht tijdens de MIA’s en Tien om te zien, 8 miljoen streams op Spotify, 3 miljoen plays op YouTube. Dat zijn verwezenlijkingen waarvan andere vaderlandse artiesten alleen maar kunnen dromen.

VAN IMPE «Het traject dat Jasper en ik samen hebben afgelegd, is ongelooflijk. We zijn samen begonnen met het maken van sketches voor HUMO en stonden vorig jaar ons eigen nummer te spelen op het hoofdpodium van Tomorrowland. Da’s te zot voor woorden. De synergie tussen ons is zo sterk. Altijd geweest. Om te zien hoe ons gezamenlijke traject is geëvolueerd... (mijmert) Dat zijn herinneringen die ik later meeneem in mijn graf.

»Ik beschouw mijn leven soms als een mirakel. Ik doe zoveel random shit, en op de een of andere manier slaag ik erin om in alles wat ik doe een beetje succesvol te zijn. Daarom draag ik zo graag de boodschap uit dat alles mogelijk is. Iedereen heeft dromen, en hoe onwezenlijk die soms ook klinken, ze zijn altijd binnen handbereik. In werkelijkheid strandt een idee bij velen vaak bij de eerste stap: geloven in eigen kunnen. Ik wil mensen ervan overtuigen dat niets onmogelijk is.»

Is er naast het succes van ‘On met la patate’ nog een moment dat je jezelf in de arm moest knijpen?

VAN IMPE «Eind 2023 hebben we voor het eerste de Turbo Cross georganiseerd (een alternatief veldritconcept met een bekend deelnemersveld, red.). De bedoeling was om er een leuke YouTube-video van te maken, maar de wedstrijd zelf werd ook via de website van Sporza en VRT MAX uitgezonden. Achteraf vertelde iemand van de openbare omroep mij dat VRT MAX door het overdonderende succes was gecrasht. Er hebben in totaal 400.000 mensen naar gekeken. Toen was het voor mij duidelijk: wat wij onlinemensjes doen, kan echt impactvol zijn.»

Je bent straks ook met je broer in ‘Kamp Jeroom’ te zien. Onlangs coachten jullie samen een ploeg in ‘Masters of Madness’ en deed jij mee aan ‘De expeditie: Groenland’. De klassieke mediahuizen hebben onlinepersoonlijkheden zoals jij volledig omarmd.

VAN IMPE «Niemand kijkt er nog van op wanneer ‘soortgenoten’ op klassieke tv-zenders te zien zijn. Ender Scholtens in ‘De rugzak’, Timon Verbeeck in ‘Dancing with the Stars’, mijn broer in ‘Kung Fu Helden’… We hebben eindelijk het punt bereikt waarop twee werelden in elkaar zijn overgevloeid. Het besef dat zenders en contentmakers elkaar kunnen versterken, is volledig ingedaald. Wij zijn geen concurrenten van elkaar, hè. Het medialandschap heeft die verscheidenheid nodig. Ik kijk bijvoorbeeld graag naar zowel ‘Down the Road’ als naar ‘The Real Housewives of Antwerp’. Dat zijn types programma’s die wij niet kunnen maken.»

Een quote uit de oude doos: ‘Tijdens stages behandelden begeleiders me soms alsof ik een mentale beperking had. Die mensen hebben me allemaal ingepeperd dat ik niet ver zou raken in het leven.’ In welke mate zitten de naysayers in je hoofd wanneer je een nieuw hoofdstuk aansnijdt?

VAN IMPE «De naysayers hun ongelijk bewijzen, is effectief ooit een drijfveer geweest, maar dat is verleden tijd. Al haal ik wel nog steeds brandstof uit een stelling als ‘dat is onmogelijk.’ (grijnst) Tegen wie beweert dat iets mij niet zal lukken, zeg ik: pak een pint, zet u neer en watch me. Op papier was een eigen pilsmerk lanceren commerciële zelfmoord. De biermarkt is echt gemonopoliseerd door de grote brouwerijketens. ‘Daar is geen beginnen aan, de groten zullen je kapotconcurreren.’ En kijk nu. Met Tout Bien heb ik mijn plaats opgeëist op de biermarkt. Je kúnt als klein manneke ergens je schouders onder zetten en je een weg naar boven banen.»

‘Het verloop van mijn zomer hangt af van de Marathon des Sables. Als ik de finish niet haal, ga ik enorm getriggerd zijn om een tegenprestatie te doen.’Joris Casaer

Na de Marathon des Sables zit het er niet op voor Rob Van Impe. In de weken na de zwaarste uitdaging van zijn leven zal hij aan een documentaire voor zijn YouTube-kanaal werken. Die docufilm krijgt eerst een bioscooppremière. ‘Eind mei gaan we K3-gewijs een tournee doen langs enkele Belgische bioscopen. Er hebben ook enkele buitenlandse cinema’s gehapt − al vraag ik mij af wie daar in, pakweg, Parijs een ticket voor zal kopen.’ (lacht)

Nadien nadert het festivalseizoen, al heeft Average Rob zich voorgenomen om het rustiger aan te doen. ‘Vorig jaar, na de festivalzomer, voelde ik dat ik tegen een burn-out aanleunde. Vijfenvijftig optredens in twee maanden tijd, daartussen presentaties geven, YouTube-videos maken enzovoort. Toen heb ik beseft: het is dringend tijd om gas terug te nemen.’

Is dat gelukt?

VAN IMPE «Niet goed genoeg. De angst voor de dag waarop ik irrelevant zal zijn, bengelt als een donderwolk boven m’n hoofd. Daardoor ga ik overcompenseren en juist té veel doen. Sinds kort ga ik naar een stresscoach die wat orde in mijn hoofd probeert te scheppen.»

Welke inzichten heb je daar opgedaan?

VAN IMPE «Ik ben altijd bereikbaar en bijgevolg continu aan het werk. Mijn smartphone gaat nu vanaf zeven uur ’s avonds in slaapmodus. Ik krijg dan geen meldingen meer te zien. En voor ik naar bed ga, laat ik mijn toestel in de badkamer achter. Dat is een kleine maar wel een impactvolle verandering. Die smartphone beheerst echt mijn hele leven.

»Daarnaast moet ik gewoon beter leren doseren. Mijn werk is mijn grote passie, maar daar schuilt ook gevaar in. Een boterham met choco eten is oké, maar lepel een hele pot Nutella in één keer leeg en je krijgt er een degout van. Waarmee ik wil zeggen: je mag ook niet te gulzig zijn. Een goede werk-privébalans is heilig. Dat verkondig ik in presentaties, al moet ik toegeven dat ik de juiste balans zelf moeilijk kan vinden.»

Ik ken jou als een onvermoeibaar werkpaard. Ik kan moeilijk geloven dat je na de Marathon des Sables écht een bijna lege agenda hebt.

(lacht) VAN IMPE «Er liggen natuurlijk al enkele festivals vast. Daarop zal ik mij focussen, en misschien maak ik terloops nog wel een YouTube-video. Maar ik heb écht nood aan rust. (denkt na) Al moet ik toegeven dat het verloop van mijn zomer afhangt van de Marathon des Sables. Als ik de finish niet haal, ga ik enorm getriggerd zijn om een tegenprestatie te doen. Dus ik hoop voor mijn eigen gemoedsrust dat ik het haal. En ik denk dat vooral Lien erop hoopt.» (lacht)

‘De angst voor de dag waarop ik irrelevant zal zijn, bengelt als een donderwolk boven mijn hoofd.’Joris Casaer

Hoe zit het met de plannen om in 2028 aan de Olympische Spelen in Los Angeles deel te nemen?

VAN IMPE «Juist! (grinnikt) Ik heb dus tóch nog plannen in het vooruitzicht. Maar dat is eerder een uitdaging waarop ik mij ten vroegste in 2026 zal toeleggen. Het blijft echt de ultieme ambitie van mijn broer en mij om België daar te vertegenwoordigen. Welke discipline het wordt, moeten we nog uitzoeken, maar er zijn nieuwe olympische sporten zoals flag football (een contactloze vorm van American football waarbij je vlaggetjes uit elkaars broek moet trekken, red.) en de moderne vijfkamp (hardlopen, zwemmen, paardrijden, pistoolschieten en schermen, red.) die mij wel aanspreken. (lacht) Stel je voor dat het lukt. Dan heb ik wel echt bewezen dat geen enkele droom te gek is.»

(De Morgen)