Het zijn zware tijden voor de tv-rechtspraak. Sinds deelnemers aan het programma Mr. Visser doet uitspraak (SBS6) zich tot de krant wendden omdat ze zich in plaats van geholpen juist uitgebuit voelden, liggen de tv-magistraten onder een vergrootglas. Frank Visser (‘Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen’) is voorlopig niet op televisie. Producent Talpa paste intussen de clickbaitkoppen van de online clips aan. Titels als ‘KRENG STEELT ERFENIS’ van ‘HATENDE’ zussen’ tref je er niet meer aan.

Vorige week begon De Rijdende Rechter niettemin gewoon aan een nieuw seizoen. Voor de tweede keer onder de vlag van Omroep Max, maar verder vertrouwd als altijd. Met John Reid (‘Dit is mijn uitspraak en daarmee is de zaak gesloten’) voor het tiende jaar als rechter van dienst.

Wie zich net heeft ondergedompeld in de hoogoplopende ruzies die bij de concurrentie vrijwel elke uitzending ontstaan, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de makers wel degelijk een rol spelen in het verloop van een burentwist.

Reid en presentatrice Mascha de Rooij zijn het tegenovergestelde van wat in de berichtgeving over SBS als ‘hitsers’ werd omschreven. Reid is het type van de vrolijke ironie en de begripvolle blik, De Rooij vraagt de twee partijen steevast even of ze zich bij de andere kant van het verhaal ook iets kunnen voorstellen.

Dinsdagavond draaide het om een klassiek geschil. Geen gedwarsboomd recht van overpad dit keer of een mistige erfgrens, maar een ouderwetse boom met overhangende takken. Op een Zeeuws bungalowpark had de ene buurman het aan de stok met de andere omdat zijn auto vies werd van de hars uit de bovenmaatse conifeer uit de tuin ernaast. Wat nu?

Reid kwam ter plaatse met behalve een kadastermedewerker (je weet het maar nooit met die erfgrens) ook een ‘autowasdeskundige’ en een ‘boomdeskundige’ aan zijn zijde. De twee buren deden volkomen kalm hun verhaal. De eiser had ‘vriendelijk gevraagd’ of bomen konden worden afgetopt, de verweerder vond het afzagen van uitstekende takken voldoende.

Even leek er toch meer aan de hand toen bleek dat de klagende buurman had gedreigd accuzuur over de boomwortels te gieten. Hij bood terstond zijn excuses aan: ‘Een emotionele momentopname. Had ik niet moeten zeggen.’

De argumenten werden nog eens uitgewisseld en daarna nog eens. Zo kabbelde de uitzending naar een uitspraak. Die was niet verrassend, maar wel duidelijk. En daarmee moesten de twee buurmannen het doen.

Meer tv-recensies? Lees alle afleveringen van Han Lips in ons archief. Lees ook de wekelijkse rubriek Sterrenstof, waarin we de mediaweek doornemen.