“Amsterdam heeft mij zoveel gegeven. Ik ben hier geboren, maar toen ik twee was, verhuisden we naar het buitenland. Mijn ouders werkten voor Cirque du Soleil, dus ik heb op verschillende plekken in Europa gewoond. Vier keer per jaar kwamen we terug naar Amsterdam.

Toen ik ging studeren, voelde ik dat ik terug wilde naar deze stad. Ik wilde me echt verbinden met de plek waar ik vandaan kom – en dat kan alleen als je er ook echt bent.

De eerste twee jaar hier leefde ik het snelle leven. Ik ging drie keer per week uit, was altijd met dezelfde mensen en eigenlijk nooit alleen. Op een gegeven moment vielen die vriendschappen weg, en toen was ik voor het eerst echt op mezelf aangewezen. En juist toen realiseerde ik me: ik kan ook een ander leven leiden.

Als bijbaan ging ik honden uitlaten, en daardoor begon ik meer om me heen te kijken. Ik was dagelijks in het park en zag de seizoenen veranderen. Vanaf dat moment ben ik dingen in mijn leven gaan aanpassen om meer in het hier en nu te zijn.

Ik breng nu meer tijd dan ooit in mijn eentje door. Ik noem het de bench life. Voor mij is Amsterdam: op een bankje zitten en kijken naar alles wat er om me heen gebeurt. Ik zie wanneer de pasgeboren eendjes net iets groter zijn geworden en wanneer de bomen langzaam weer groen kleuren.

Ik heb altijd wel een schetsboekje bij me, of een breiwerkje, voor als ik even niks te doen heb. Ik probeer zo min mogelijk op mijn telefoon te zitten, want het leven is te mooi om naar een scherm te staren.”