"Na prezydenta tylko ty". "Musi być przystojny"

Beata Szydło, Elżbieta Witek, Tobiasz Bocheński, Witold Bańka, Mateusz Błaszczak — to tylko kilkoro polityczek i polityków, wśród których kandydata na prezydenta wybierał Jarosław Kaczyński. — Z mężczyzną to wiadomo. Musi być młody, wysoki, okazały, przystojny. Wyborcy te wymogi wizerunkowe stawiają wysoko. Musi mieć rodzinę. Musi znać bardzo dobrze język angielski. Najlepiej jakby znał dwa języki — powiedział jednak w końcu prezes i skończyło się na Karolu Nawrockim.

W PO przez pięć lat sytuacja wydawała się jasna — kandydować miał Rafał Trzaskowski. Niedługo przed startem kampanii pojawiła się jednak plotka o starcie Donalda Tuska, a później niespodziewanie odbyły się prawybory, w których z Trzaskowskim rywalizował Radosław Sikorski. Skończyło się jednak tak, jak się skończyć miało, z poparciem KO wystartował prezydent Warszawy. Nie da się jednak napisać, że Trzaskowski miał udaną, przemyślaną kampanię — trudno byłoby wskazać, co chciał przekazać elektoratowi, o jakie głosy walczył.

Mimo to prowadził w sondażach. Przez moment, pod koniec marca, wydawało się jednak, że w II turze nie zmierzy się z kandydatem wystawionym przez PiS. Sławomir Mentzen z Konfederacji zbliżył się wówczas do Nawrockiego na kilka punktów procentowych. Marzenia Mentzena o awansie do decydującej rozgrywki skończyły się, gdy publicznie nazwał gwałt "nieprzyjemnością". Ostatecznie zajął trzecie miejsce i przed drugą turą dyktował warunki — zaprosił obu kandydatów na rozmowę na YouTube. Nawrocki we wszystkim się z nim zgodził, Trzaskowski był bardziej asertywny.

W sumie w I turze można było wybierać z 13 kandydatów. Tylko w 2005 (14) i 1995 (17) było ich więcej. Był i próbujący drugi raz dostać się do Pałacu Szymon Hołownia, i biznesmen Krzysztof Stanowski, i Joanna Senyszyn, której czerwone korale stały się jednym z najbardziej rozpoznawalnych artefaktów tej kampanii.

Coś, co jednak najbardziej wyróżniało tę kampanię, to debaty. Liczne, prowadzone w różnych formułach, sprawiające, że kandydaci o mikroskopijnym poparciu mogli się przedstawić przed całą Polską.

"Na prezydenta tylko ty". "Będzie na żyletki"

Debata, wizyty u Mentzena, marsze w Warszawie — po pierwszym tygodniu kampanii przed drugą turą wydawało się, że to Trzaskowski przejął inicjatywę. W dodatku kandydata PiS zaczęła doganiać kibolska przeszłość, udział w ustawkach, znajomości z gangsterami, aż Onet opublikował tekst, z którego wynika, że Nawrocki uczestniczył w procederze sprowadzania prostytutek dla gości Grand Hotelu w Sopocie, gdy pracował tam jako ochroniarz.

Tuż przed ciszą wyborczą eksperci widzieli szansę Trzaskowskiego w wysokiej — przekraczającej 75 proc. — frekwencji. Polki i Polacy ruszyli do urn, nigdy tak licznie nie uczestniczyli w wyborach prezydenckich, ale 71,63 proc. to było jednak za mało. Będzie na żyletki — powtarzał w czasie kampanii Trzaskowski. Skończyło się 50,89 proc. dla Nawrockiego do 49,11 dla Trzaskowskiego.

Czym jest podcast "Na prezydenta tylko ty"?

"Czarna teczka", "Wybierzmy przyszłość oraz styl", "dziadek z Wehrmachtu" – wszyscy znają te frazy, wszystkie pochodzą z kampanii prezydenckich, o wszystkich Dominika Długosz i Michał Szadkowski opowiadają w podcaście "Na prezydenta tylko ty". Podcast reporterki politycznej i redaktora naczelnego "Newsweeka" opowiada o kampaniach wyborczych po 1989 r.

– To nie jest tylko podcast historyczny. Niektóre wątków, ludzi, konfliktów wciąż mają olbrzymi wpływ na naszą codzienność – mówi Michał Szadkowski, redaktor naczelny tygodnika "Newsweek".

Autorka i autor nie oceniają prezydentów i prezydentur, skupiają się na drodze, która jednych doprowadziła do pałacu, a innym zakończyła karierę polityczną. – Wiele z tych kampanii obsługiwałam, znam kulisy, o których nasi słuchacze i słuchaczki na pewno nie słyszeli. Dzięki naszemu podcastowi je poznają – mówi Dominika Długosz.