‘Ik verdraag zijn obsessie niet langer’

Lang gewacht, maar nu toch het hoogste woord. Mag Holman alstublieft met pensioen? Ik verdraag zijn obsessie omtrent het Israël-Palestinavraagstuk niet langer. God zij dank zorgt Sylvia Witteman ervoor dat ik drie keer per week de krant verheugd kan openslaan. Ik heb geen probleem met een kritische column, maar Holman heeft geen oog meer voor andere zaken die leven in de samenleving. Misschien is het raadzaam om eens te onderzoeken wat Paroollezers vinden van zijn columns. Peter Sinnige, Amsterdam

‘Interview met Çankaya is voor mij een eyeopener’

Wat een geweldig goed interview met Sinan Çankaya in de PS afgelopen zaterdag! Wat vreselijk goed hoe hij zijn standpunt en gevoelens in de hele Israël-Palestinakwestie weet uit te leggen. Voor mij een grote eyeopener.

Hoewel ik altijd volledig achter de inhoud van de columns van Theodor Holman sta, begrijp ik Çankayas standpunt hierin ook volledig en sta ik ook dáár volledig achter. Dat maakt het geheel juist zo moeilijk en verwarrend. En dat maakt ook weer duidelijk hoe belangrijk het is dat we in alle rust met elkaar blijven praten over al deze zaken. Niet de andere kant opkijken en zeker niet zwijgen!

Maar we moeten ook geen geweld gaan gebruiken om ons gelijk te halen, zoals je zo vaak ziet gebeuren de laatste tijd. Dat stuit me zo tegen de borst. En dat doet de zaak zeker geen goed. Corry Hooft, Hoofddorp

‘Holmans columns zijn als koolmonoxide’

De vrijheid van columnisten om te schrijven wat ze willen is veel waard; niet zelden leiden juist hun vrije gedachtespinsels tot nieuwe inzichten of geven ze zuurstof aan een publiek debat dat dreigt uit te doven. De columns van Theodor Holman verspreiden echter geen zuurstof, maar koolmonoxide.

Dat je een columnist bij één minder geslaagd stukje niet de laan uit stuurt, spreekt voor zich, en ook onwelgevallige meningen mogen, nee, móéten er zijn. Maar waar ligt de grens? Inmiddels spreekt Holman haast wekelijks met totaal uit het lood geslagen drogredeneringen en schijnvergelijkingen de genocide op het Palestijnse volk goed – onbegrijpelijk en onverdedigbaar, en een middelvinger in het gezicht van de lezers van deze voormalige verzetskrant. Marte Hoogenboom, Amsterdam

‘Gestoord wereldbeeld’

Tot vorig jaar las ik decennialang al Theodor Holmans columns met plezier en instemming. Sinds 7 oktober 2023 is hij echter doorgeslagen in z’n bewondering voor Israël.

40.000 doden, 100.000 gewonden, 2 miljoen ontheemden, honger, dorst en epidemieën – volgens Holman allemaal in orde zolang de gijzelaars niet vrij zijn, derhalve allemaal de schuld van Hamas. Hij vindt het ook meer dan logisch dat ziekenhuizen, scholen en markten gebombardeerd worden; dan moet Hamas zich daar maar niet schuilhouden...

Holman is ongevoelig voor commentaar van derden, daarom moet de redactie ingrijpen; hij moet weg wegens een gestoord wereldbeeld. Robert Berentzen, Amsterdam

‘Waar mogen we een land dan wél van beschuldigen?’

Theodor Holman stelt dat wie Israël beschuldigt van genocide antisemitisch is. Waarvan mogen we een land wel beschuldigen als het het laatste ziekenhuis bombardeert van een ander land, inclusief hulpverleners, en vervolgens voedsel, water en medicijnen tegenhoudt? Edgard Gommeren, Amsterdam