WELKE PROEVEN STONDEN ER OP HET PROGRAMMA?

De eerste proef was poepsimpel. Pedro en Jan werden zonder instructies gedropt bij dertig watermeloenen, die ze vooral zo heel mogelijk moesten zien te houden - elke intacte meloen was stiekem 150 euro waard, in deze economie niet eens zo’n slechte supermarktprijs. Intussen probeerden de andere zes om zo goed en zo kwaad als het kon (vooral dat tweede) enkele olifanten, die in dat grote park vrij rondbanjerden, van groot naar klein te rangschikken. De minst wetenschappelijke meetmethode was die van Hilde, die met een stokje van dertig centimeter een soort onzichtbare toren begon te bouwen - soms leek het alsof ze met een toverstaf zwaaide - om er met haar meting uiteindelijk vrolijk een halve meter naast te zitten.

Play4

Maar dat gesukkel maakte niet uit, want Pedro en Jan - ‘twee kleuters met gereedschap,’ aldus een oogrollende Sarah - hadden tegen dan al lang beslist om van hun waardevolle cargo (4.500 euro dus) een lekker fruitpapje te maken. Ze begonnen eerst met hun watermeloenen te basketten, dan te bowlen, om ze uiteindelijk gewoon onceremonieel aan stukken te hakken, alsof het fruit hen net verwoestend persoonlijk leed had aangedaan - ik heb al zeehondenknuppelaars gezien die zachtaardiger en vredelievender te werk gingen. Ná deze proef, tijdens het zwemmen, kreeg Els een verse vlaai in haar gezicht vanwege Sarah, die wel - om het even voor haar op te nemen - op bankier Nimrod had gemikt.

Bij de tweede proef ging het niet om de 1.100 euro die uiteindelijk in de pot belandde, wél om de andere prijs. In twee auto’s werden telkens drie Thaise versies van Vlaamse radiojingles afgespeeld, van Kruidvat tot Impermo. De auto die de meeste jingles kon raden, kreeg als toemaatje de briefing te horen waarmee Gilles De Coster de mol op pad had gestuurd in de olifantenproef. Alleen: daaruit viel nu ook weer niet zoveel nuttige informatie te puren - of zoals Pedro en Jan zouden zeggen: pureren.

Play media

Tot slot was het tijd voor een klassiek rondje liegen-aan-tafel. Het opzet was alweer easy peasy lemon-squeezy: de acht kandidaten kregen elk één balletje in de tombolatrommel. De drie kandidaten van wie het balletje werd getrokken, kregen elk twee pasvragen. De adder: de kandidaten konden stiekem tot vier balletjes extra kopen met geld (200 euro per bal) uit de groepspot. Met als gevolg dat er al snel een heel IKEA-ballenbad bij kwam. Plastisch uitgedrukt: dat arm trommeltje kreeg opeens meer ballen te verwerken dan de keeper van Beerschot en Hot Marijke sámen.

Gevolg: 2.400 euro in de vuilbak, drie kandidaten (Pedro, Nimrod en Sarah) met een dubbel voordeel, en een mol die zijn koffertje breed grijnzend terug dichtklapte.

HOEVEEL GELD ZIT ER NU IN DE POT?

6.450 euro, maar liefst 1.300 knotsen minder dan aan het einde van de vorige aflevering. Da’s goed gemold!

Play media

WAT WAS DE QUOTE VAN DE AFLEVERING?

‘Ik denk dat wij wel de slimste kandidaten zijn eigenlijk.’ (Een vrolijk watermeloenen uit elkaar knallende Pedro)

WAT OF WIE VIEL ER OP?

Pindanootjes blijken níét in het natuurlijke dieet van de olifant te zitten. Heeft met het spel verder niets te maken, maar toch straf.

WIE VIEL ER AF?

Jan liep fluitend door Thailand, mispeuterde zowat elke seconde die hij in beeld kwam wel iets en zette zich schrap om na deze aflevering als hoofdverdachte naar voren te worden geschoven. Maar nee: hij liet in de gokproef te veel steken vallen, bijvoorbeeld door op willekeurige momenten in een onbedaarlijk lachen uit te barsten, en bleek niet in de juiste molshoop te graven. Toen waren ze nog met zeven.

Play4

WIE IS NA DEZE AFLEVERING ONZE MOL?

Pedro lijkt het spelletje handig te spelen, tenzij er geld moet worden verdiend. Híj stond in de olifantenproef als enige op de juiste plaats om staalhard te saboteren, en leek het bovendien prima met Jan te vinden: de beste vrienden van de mol zijn niet zelden de eersten die moeten vertrekken. Voor deze aflevering keek ik vooral naar Alexy, maar die viel nu net niet zo op. Ook Hilde (de enige die zichzelf nog ziet als moeder Theresa), Nimrod (moeilijk leesbaar), Els (makkelijk over het hoofd te zien), Michèle (een haantje-de-voorste die de groep makkelijk op sleeptouw neemt) en Sarah (een advocate uit Schoten die dus wel váker met stront smijt) blijf je beter nauwlettend in de gaten houden. Ik durf met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te stellen dat de mol één van bovenstaande namen zal blijken te zijn.

Tenzij ik word gearresteerd omdat ik begin te bowlen, basketten dan wel kakgooien in de fruitafdeling: tot volgende week!