The finale featured Koen De Bouw, Daphne Velghe, and Bert Huysentruyt, showcasing their culinary skills. The first challenge involved creating a lasagne, with each contestant offering unique and impressive variations.
Koen De Bouw's lasagne, inspired by the Barentsz Sea, was deemed the most original due to its innovative ingredients and techniques, despite the jury's mixed feelings about the red curry pasta addition.
While the finalists demonstrated high culinary standards, the article critiques the jury's table manners, noting their rushed tasting and intrusive examination of the dishes.
The presence of a star-studded jury panel, boasting 13 Michelin stars, heightened the pressure. Sarah Vandeursen's enthusiastic, albeit boisterous, commentary from the audience also made a mark.
Bert Huysentruyt's humorous observation, highlighting the disparity between the contestants' skills and the jury's expertise, served as a lighthearted commentary on the experience. Peter Goossens further reinforced this by teaching Huysentruyt proper pepper mill technique.
Koen De Bouw was eliminated, while Daphne Velghe secured the win with her improved green curry, impressing the judges with its enhanced flavor and creative approach.
Met Koen De Bouw, Daphne Velghe en Bert Huysentruyt stonden de drie kandidaten die de voorbije weken het meest blijk gaven van enig culinair talent in de finale. En dat was eraan te merken. De eerste horde richting ultieme MasterChef-winst was de creatie van een culinaire lasagne. En neen, dat doe je niet door een toefje peterselie of een half schijfje tomaat boven op het kaaskorstje te draperen.
De finalisten gingen aan de slag met gigantische krabbenpoten, stampten langoustinekoppen tot moes of zochten – in het geval van Daphne Velghe – hun heil bij gezonde alternatieven voor het traditionele pastavel. Het resultaat van die vernieuwingsdrang mocht worden gezien. Alle drie zetten ze een lasagnevariant op tafel waar de doorsnee hobbykok zelfs nog niet durft aan te beginnen.
Maar voor het absolute topgerecht was het wachten op de eindspurt, waarin de finalisten een – alweer – culinaire versie van hun allereerste MasterChef-gerecht moesten prepareren. De groene curry met zeebaars en zeevruchten van Daphne Velghe had toen al indruk gemaakt en zag er na de spoedcursus sterrenkoken van de voorbije weken deze keer nog appetijtelijker uit.
Wanneer je de opdracht krijgt een betere versie te maken van een gerecht dat je eerder al eens aan de jury serveerde, is het moeilijk om echt origineel uit de hoek te komen. Of zoals Daphne Velghe het verwoordde: ‘Hoe bedoel je ‘beter’? Ik had in aflevering één ook al goed over dat gerecht nagedacht. Ik had het toen al zes keer gegeten.’ Ook Bert Huysentruyt had het moeilijk om met zijn paardensteak iets anders te doen. De aardappelschijfjes werden aardappelblokjes en het aantal witloofstronkjes op zijn bord werd gedecimeerd. Maar dat was het dan ook zowat.
Originele creaties moesten we dus eerder bij de lasagneopdracht zoeken. En dan vooral bij Koen De Bouw. Die haalde naar eigen zeggen inspiratie uit de Barentszzee en kwam met king crab op de proppen. Ook met zijn pasta wou hij iets speciaals doen door er rodecurrypasta in te verwerken. Een ingeving die volgens De Bouw een pittig accent aan zijn creatie zou toevoegen. De jury proefde daar naar eigen zeggen helemaal niks van, maar onder het motto ‘het is de intentie die telt’ leveren die inspanningen De Bouw wel de originaliteitsprijs voor deze aflevering op.
In de finale van MasterChef zitten geen knoeiers meer. Geen vuile werkbladen dus of een gebrek aan hygiëne achter het fornuis. De drie finalisten bewezen de voorbije weken bovendien dat ze over een stel goed ontwikkelde smaakpapillen beschikken, dus ook combinaties van kokosroom met kiwi – ja, Sarah Vandeursen we hebben het over jou – kwamen deze keer niet op tafel.
Gelukkig was er nog de, voor de gelegenheid fors uitgebreide, jury om ons een antwoord op deze vraag te bezorgen. Na elf afleveringen mag wel eens gezegd worden dat er bij hen wat tafelmanieren betreft nog wat werk aan de winkel is. Het adagium ‘eerst knabbelen, dan babbelen’ bijvoorbeeld is duidelijk aan hen voorbijgegaan. Nog maar pas hebben Goossens en co. een forse schep van een gerecht genomen en vrijwel meteen daarna willen ze hun mening kwijt over de cuisson, de smeuïgheid of het zuurtje van wat in hun mond zit. Dat de hap in kwestie daarbij nog lang niet is doorgeslikt vormt geen bezwaar.
Tijdens hun rondgang tussen de keukeneilanden stoppen ze dan weer ongevraagd overal hun vingers in en worden vlees en vis naar hartenlust bepoteld. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de manier waarop Peter Goossens het potje saus dat Bert Huysentruyt hem voorschotelde leeg lepelde alsof het een portie chocomousse was.
Het mocht in deze finale net dat ietsje meer zijn. Ook qua sterrengehalte achter de jurytafel. En dus nodigde Peter Goossens met Michael Vrijmoed, Maarten Bouckaert en Floris Vanderveken drie van zijn voormalige souschefs uit. Dat bracht het totaal aantal Michelin-sterren in de studio op dertien, waardoor de finalisten harder onder druk kwamen te staan dan een rundstong in een snelkookpan.
Toen al die sterrenchefs ook nog eens een rondje deden langs de kandidaten om hen met ongetwijfeld goede raad te overstelpen, werd het zelfs voor de doorgaans stressbestendige Daphne Velghe een beetje veel. Gelukkig was er nog Sarah Vandeursen die het vanop de publieksbanken allemaal nog net iets erger maakte door luidkeels te schreeuwen: ‘Dit is de finale! De lat ligt hoog! We verwachten veel! We verwachten meer! We willen jullie zien sterven!’ Een oproep waar Bert Huysentruyt, afgaande op het gezucht en gesteun dat van zijn werkplek opsteeg, ei zo na gehoor aan gaf.
Sterrenchef word je niet zomaar. En al zeker niet na een spoedcursus koken van amper twaalf afleveringen lang. Niemand die dat beter beseft dan Bert Huysentruyt. Na een vluchtige blik op het sterrenensemble achter de jurytafel concludeerde hij: ‘Eigenlijk zijn wij mij maar boerenpummels die hier staan te koken’. Een waarheid als een koe die Peter Goossens nog wat extra in de verf kwam zetten door Huysentruyt in volle finale te leren hoe je op correcte wijze een pepermolen gebruikt.
Koen De Bouw viel de twijfelachtige eer te beurt om de allerlaatste afvaller van dit seizoen van MasterChef te zijn. Zijn nochtans originele lasagne mistte consistentie volgens de jury en dus werd de acteur net voor de eindspurt uit de race gehaald. Wat maakte dat Bert Huysentruyt en Daphne Velghe onder elkaar mochten uitmaken wie de beste BV-kok van het land is.
Die laatste slaagde er beter in dan haar concurrent om haar signature dish uit aflevering één een upgrade te geven. Haar groene curry, die toen al lekker was, had nog meer smaak gekregen, vond Michaël Rewers. Velghe kreeg van de andere juryleden nog lof voor haar originaliteit en durf en kreeg dan ook oververdiend de MasterChef-trofee in handen geduwd.
Skip the extension — just come straight here.
We’ve built a fast, permanent tool you can bookmark and use anytime.
Go To Paywall Unblock Tool